UMUTLARIMA MEKTUP

    Sevgili umutlarım,nasılsınız iyi misiniz uzun bir süredir hasretinizi çekiyorum uzun zamandır görüşemiyoruz sizi çok özledim sizlere çok ihtiyacım var neredesiniz niye gelmiyorsunuz yanıma niye girmiyorsunuz sol şehrime tamam biliyorum çok incindiniz çok kırıldınız peki ben size ne yaptım beni neden yalnız bırakıyorsunuz insanlar çok değişmiş çok katılaşmış körelmişler hani bana hep derdiniz ya "taş yapılı binalar artıyor bir kentte taş yapılı insanlar.." evet kördüm ben hiçbir şeyi görmek istemiyordum o yüzden bu söylediklerinize inanmak istememiştim o gün ama anladım ki siz haklıymışsınız masum insanları ezip geçiyorlar çiğneyip çiğneyip atıyorlar o yüzden size çok ihtiyacım var siz gittikten sonra yaşamamayı çok iyi öğrendim yaşamanın kıymetini biliyorum artık gerçekten artık gelin ne olur beraber yaşayalım bu şehirde ya da beni de alın yanınıza her nerede olursanız olun gelirim söz çıtım bile çıkmaz otururum bir köşede yeter ki gelin ve kurtarın  beni bu karanlıktan bu insanlarla yaşamak istemiyorum hem size söylemek istediklerim daha bitmedi sizi kırıp dökenler var ya işte onların hepsi teslim oldu hepsi vicdan mahkemesinde yargılanacak kim bilir belki bazıları idam edilir bilmiyorum yani anlayacağınız artık saklanmanıza gerek yok artık gelin konuşalım hem belki sizlere yeni arkadaş da bulmuşumdur yeni umutlar istemez misiniz bence çok seveceksiniz çok iyi anlaşacaksınız o yüzden bekliyorum sizleri umarım bu mektubum ulaşır sizlere zamana postalıyorum öyle bir dakikaya öyle bir saniyeye denk gelsin ki hemen ulaştırsın mektubumu ama inşallah yıla denk gelmez o çok yavaş götürüyor mektuplarımı nese umarım en yakın zamanda dönersiniz sizi çok seven KALBİNİZ..