Ben Hep Giderdim

         Ben hep giderdim oraya sahilin sert rüzgarları yüzüme tatlı tatlı eserken gözlerimi kısar ufuğa doğru bakardım öylece gökyüzünde süzülürdü bakışlarım anılar çevrelerdi etrafımı bir anda kaybolurdu o kuru kalabalık bir masa belirir otururduk anılarımızla baş başa "her dalgada ayrı bir masa görürdüm her masada ayrı bir anı" sonra bir yudum alırdım çayımdan anıların şerefine, tatlı bir mutluluk sarardı içimi huzur verici bir mutluluk, yanaklarıma aksederdi bu mutluluk istemsiz olarak tebessüm ederdim imrenerek bakardı yanımdan geçenler "beni de al o mutluluğun içine" dercesine sonra uzaklardan bir ses duyulurdu  gemiler süzülürdü denizin üstünden takdire şâyan görünümlü gemiler hayranlıkla seyrederdim onları tâ ki dalgaların çıkardığı o hışımlı ses beni kendime getirene dek.Vakit bir hayli geç olurdu nasıl geçerdi o vakit bir türlü anlayamazdım gitmek için bahaneler üretirdim kendime pek tatmin olmazdım ama yine de giderdim, giderdim ama anılar serpiştirerek giderdim ben gelinceye dek yeşermesini beklerdim geldiğimde yabancılık çekmemek isterdim yalnız kalmak istemezdim ben hep giderdim...