ADIM

"... yüzünü hızla bana doğru çevirdiğinde gözlerinde ki hüznü bir kez daha gördüm.Yüzüme yüzüme vuruyordu sanki hüznü, ya ona doğru bir adım atıp geçmişimi ayaklar altına almalıydım ya da geriye doğru bir adım atıp her şeyden vazgeçmeliydim.Bir karar vermem gerekiyordu.Mutluluğa olan hasretime teslim mi olmalıydım? Yoksa 'yalnız mutlu' mu olmalıydım? Bilmiyordum kafamın içinden bir anda o kadar çok şey geçmişti ki "geçirdiğim saniyeler gelecek yıllarıma gülümsüyor gibiydi" sanki hayatımın dönüm noktalarından birini yaşıyor gibiydim gözlerimi kapadım ve o adımı attım..."

DUYGU KIRIKLARI

Aslında çok korkuyorum biliyor musun...
Bir gün çok sert bir kayaya çarpmıştım canım çok yanmıştı bütün duygularım kırılmıştı ve en önemlisi de kalbim, kalbim hissisleşmişti.Etrafta ise milyonlarca duygu kırıkları...
Bazen o kırık duygu parçalarından öfke yapıp bir o yana bir bu yana bağırıp duruyordum sesimi duyan ise akıl damarlarından bir kimse bana çok uzak...
Günler ilerdikçe kırık duygu parçalarını birleştirmeye çalışıyordum belki tekrar sevgiyi bulurum belki tekrar sevebilirim  diye ama olmadı duygu kırıkları elimi kesmekten başka bir işe yaramıyordu  ama aklıma da bir şey gelmiyordu duygularımı yeniden bulmam lazımdı.Bir gün hiç unutmuyorum o milyonlarca duygu kırıklarının içinden yapmacık bir sevgi yaptım üstünü de aşkla süsledim gittim yabancı bir kalbin kapısını çaldım eline sevgimi verdim kapı suratıma kapandı ve her defasında  eline sevgimi alan yüzüme kapıyı kapattı anladım önce ben inanmalıydım...
Duygularımı çok özlüyordum onları geri istiyordum o duyguların saf halleri gözlerimin önünden bir türlü gitmiyordu Sevgi'nin gözyaşları Hasret'in fedakarlıkları hele Aşk'ın başkaldırışı üzülüyorum hemde çok üzülüyorum...
Günler böyle devam ederken bir gün birisiyle tanıştım adı ZAMAN çok yaşlı birisine benziyordu hatta bana yardımcı olacağını bile söyledi bende hemen kabul ettim bir an önce harekete geçmem gerekiyordu.Zamanın bana verdiği ilk iş içime saplanmış şu duygu kırıklarından kurtulmak olacaktı hepsini keskin bir süpürgeyle süpürüp boşluğa döktüm artık kurtulmuştum zaman sayesinde. Zaman elimden tutmuştu resmen çok sevmeye başlamıştım onu hiç gitmesini istemiyordum sürekli yanında olmak istiyordum sürekli hikayeler anlatsın sürekli nasihatlar etsin istiyordum  ama bir gün kalbin üstünde bir not kağıdı buldum. "ZAMAN'dan"
 "Bütün duyguların kırılabilir ve hatta yok olabilir ama unutma ki umut asla yok olmaz asla kırılmaz hep bir yerlerde saklanır hep vardır eğer umudunu bulabilirsen eğer umudunu yakalayabilirsen bütün duygularını da arkasında bulacaksın Hoşça Kal.."

YARAMAZ AŞK

"Hey orda mısınız... Ben geldim... Uzunca hikayelerim var size bazı ölü kahramanlarla..Hissediyorum buralarda bir yerlerdesiniz.Özlem!Öfke! Umut! Sevinç! Mutluluk! peki ya Aşk nerde?Görmediniz mi? Nereye saklandı acaba! Yine mi öfke'nin arkasında.Yoo o burda Umut desem o da burda.Hmm nerde olabilir nerde olabilir şu tünelde olabilir mi acaba?Ooo burası neresi böyle bu ne karanlık "Kalbin Neresi Acaba".İlerde ne var bakalım?Bu tünelin sonu nerde acaba çok korkmaya başladım.AŞK!AŞK!AŞK.Ahh! bacağım bu büyük TAŞ'ları kim koydu buraya elim mi kanıyor benim.Burası neresi "her yerim yara bere içinde kaldı" daha fazla ilerleyemeyeceğim şu 'ısırgan otlarının içine uzanayım' dinleneyim...
Noldu bana neresi burası... Ne kadar zamandır UYUYORUM ne kadar zamandır burdayım.. Ah başım.Başım nerde! Aman allahım başım burda kolum yok!hemen kaçmalıyım burdan hemen!bacağım! bacağımın biri nerde!!!Gitmeliyim.."Aşkı Bulmam Lazım" tek ayakta olsa sürünerekte olsa çıkmam lazım bu tünelden...İşte gördüm TÜNELİN SONU AYDINLIK...Geldim... "Sevda tut elimden."İşte buldum seni YARAMAZ AŞK..

MAVI RENKLI ŞIIRLER

      Ve ben yine yenildim.Kalbi taş tutmuş şiir geçirmezlere..

Oysa ne güzel şiirlerim vardı benim dört dörtlük..Dışardakilere misafir içerdekilere pervane..

Belki çok mükemmel değildi şiirlerim ama yürekte başka bir yürek kesilirdi benim şiirlerim...

Gözü yükseklerde değildi şiirlerimin başka şehir, başka kıta değil gülüşünde bir tebessüm gözlerinde bir bakış ellerinde bir dokunuş ve hatta yüreğinde bir sevda..

Tüm sitem dolu sözcüklerim ardından koşuyor artık oysa bir sevgi sözcüğü fısıldardım şiirlerime gülüşüne değmeden gelmezdi geriye.Ben en çokta gülüşüne dokunan şiirlerimi sevdim biliyor musun sanki gülüşünde canlanıyordu şiirlerim sanki beyaz kağıtlarda bir ölüydü şiirlerim.Tamda kalemi kırık şairin dediği gibi "Gülüşüne bulanmadan çıkan her söz,kara bir leke sanki beyaz kağıtlarda.."

    Nefret mi dolu dolu yoksa artık sözcüklerim.?Yok yok olmamalı!! Bütün duyguları kendisinde toplar da bir tek nefretin girmesine izin vermez şiirlerim.Çünkü şiir sevda kokmalı nefret değil..

     Artık son sözlerimi yazar gibiyim son demlerini yaşayan hasta gibi ve artık zamanı geldi gitmeliyim buralardan çıkmalıyım şiirlerimden,ardımda koca bir DENİZ bıraKARAk...

UMUTLARIMA MEKTUP

    Sevgili umutlarım,nasılsınız iyi misiniz uzun bir süredir hasretinizi çekiyorum uzun zamandır görüşemiyoruz sizi çok özledim sizlere çok ihtiyacım var neredesiniz niye gelmiyorsunuz yanıma niye girmiyorsunuz sol şehrime tamam biliyorum çok incindiniz çok kırıldınız peki ben size ne yaptım beni neden yalnız bırakıyorsunuz insanlar çok değişmiş çok katılaşmış körelmişler hani bana hep derdiniz ya "taş yapılı binalar artıyor bir kentte taş yapılı insanlar.." evet kördüm ben hiçbir şeyi görmek istemiyordum o yüzden bu söylediklerinize inanmak istememiştim o gün ama anladım ki siz haklıymışsınız masum insanları ezip geçiyorlar çiğneyip çiğneyip atıyorlar o yüzden size çok ihtiyacım var siz gittikten sonra yaşamamayı çok iyi öğrendim yaşamanın kıymetini biliyorum artık gerçekten artık gelin ne olur beraber yaşayalım bu şehirde ya da beni de alın yanınıza her nerede olursanız olun gelirim söz çıtım bile çıkmaz otururum bir köşede yeter ki gelin ve kurtarın  beni bu karanlıktan bu insanlarla yaşamak istemiyorum hem size söylemek istediklerim daha bitmedi sizi kırıp dökenler var ya işte onların hepsi teslim oldu hepsi vicdan mahkemesinde yargılanacak kim bilir belki bazıları idam edilir bilmiyorum yani anlayacağınız artık saklanmanıza gerek yok artık gelin konuşalım hem belki sizlere yeni arkadaş da bulmuşumdur yeni umutlar istemez misiniz bence çok seveceksiniz çok iyi anlaşacaksınız o yüzden bekliyorum sizleri umarım bu mektubum ulaşır sizlere zamana postalıyorum öyle bir dakikaya öyle bir saniyeye denk gelsin ki hemen ulaştırsın mektubumu ama inşallah yıla denk gelmez o çok yavaş götürüyor mektuplarımı nese umarım en yakın zamanda dönersiniz sizi çok seven KALBİNİZ..

GECENİN GÜNDÜZÜ

        Gece, dönüyor bir o yana bir bu yana yatağında huzursuzca uyuyan çocuk misali,artık anlatmak istedikleri kalın bir duvar bakışlarda,söylemek istedikleri karanlık bomboş sokaklarda,gündüzü perçinliyor didişmeleri zamanla.Kim kazandıysa bir adım geri çıkıyor,bir adım geri koşuyor adım adım yaklaşıyor adım adım geri geri...
        Susuyorsun geceye karşı,gündüzü dinlerken buluyorsun kendini,konuşmam sanıyorsun ağzında bakla ıslanmıyor sessizliğin,hemen yetiştirip suskunluğa ispiyonluyor seni.Suskunluğu artıyor artık gecelerin,şerha şerha acı akıyor gözlerinden,karanlık dost görünümlü düşman gündüzü beklerken.Canını yakıyor şimdi gecenin bu mübhemiyet,haykırışları milyonlarca yıldız olarak çıkıyor gökyüzünden,sancıları görülmeyen bir kara delik evrende,ucu bucağı yalvarış ucu bucağı yakarış...
       

Telaşlı Günler

        Çok yorgunum bugünlerde çok bitkin çok telaşlı..Alelacele yaşıyorum hayatı,bazen ismimi bile unutuyorum hatırlamaya fırsatım bile olmuyor.Zamana sarılıyorum ne kadar hızlı götürürse beni O bitişin başlangıcına o kadar hızlı yıpranıyorum..Bazen başımı döndürüyor bu kadar hızlı yaşamak,oturup dinlenmeye dahi vakit bırakmıyorum önüme bakmadan koşmaya devam ediyorum..
         Tüm vücudum bana karşı bir direniş içinde şimdi,çoğu halsiz çoğu bitkin çoğu kederli ama böyle "Yaşamak değil, beni bu telâş öldürüyor"  beni bu yorgunluk bitiriyor beni bu...