Gece, dönüyor bir o yana bir bu yana yatağında huzursuzca uyuyan çocuk misali,artık anlatmak istedikleri kalın bir duvar bakışlarda,söylemek istedikleri karanlık bomboş sokaklarda,gündüzü perçinliyor didişmeleri zamanla.Kim kazandıysa bir adım geri çıkıyor,bir adım geri koşuyor adım adım yaklaşıyor adım adım geri geri...
Susuyorsun geceye karşı,gündüzü dinlerken buluyorsun kendini,konuşmam sanıyorsun ağzında bakla ıslanmıyor sessizliğin,hemen yetiştirip suskunluğa ispiyonluyor seni.Suskunluğu artıyor artık gecelerin,şerha şerha acı akıyor gözlerinden,karanlık dost görünümlü düşman gündüzü beklerken.Canını yakıyor şimdi gecenin bu mübhemiyet,haykırışları milyonlarca yıldız olarak çıkıyor gökyüzünden,sancıları görülmeyen bir kara delik evrende,ucu bucağı yalvarış ucu bucağı yakarış...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder